Trichiasis

Bij een trichiasis komen de wimplers van het onder- of bovenooglid tegen het hoornvlies aan, doordat het onder- of bovenooglid naar binnen is gedraaid.

Oorzaken

1.     Verslapping van de weefsels door veroudering (entropion).
2.     Verkorting van het weefsel aan de binnenzijde van het ooglid, bijvoorbeeld door littekenweefsel. De belangrijkste oorzaken hiervan zijn:

  • Trachoom
  • Chemische verbranding/etsing van de ogen: loog, zuur en diverse organische oplosmiddelen kunnen het bindvlies en het hoornvlies van het oog ernstig beschadigen.
  • Cicatrieel pemphigoid (CP)
  • Stevens-Johnson syndroom: dit is een variant van CP
  • Chronische ontstekingen van de lidranden (blepharitis)

 

Symptomen

Doordat de haren tegen het hoornvlies krassen, kan er irritatie, een zandgevoel of lichtschuwheid ontstaan. Het slijmvlies van het oog (conjunctiva) kan hierdoor rood worden, het hoornvlies kan beschadigd raken en uiteindelijk infectere. Dit kan weer leiden tot een vertroebeling van het hoornvlies met hierdoor een vermindering van het gezichtsvermogen en kan uiteindelijk leiden tot blindheid.

 

Behandeling

  • Mechanische epilatie
  • Elektrische epilatie
  • Bevriezing
  • Chirurgisch verwijderen
  • Weefseltransplantatie

 

Blepharitis

Blepharitis of ooglidrandontsteking is een vaak langdurige (chronische) ontsteking van de ooglidrand waarbij de haarzakjes en de talgkliertjes op de ooglidrand ontstoken zijn. Deze kliertjes produceren een vetachtige substantie en spelen een evidente rol bij een optimale samenstelling van de traanfilm. Aandoeningen van de oogleden kunnen daarom leiden tot droge ogen met de bijbehorende klachten.

 

Symptomen

De klachten kunnen bestaan uit jeuk, irritatie, zandkorrelgevoel, branderigheid, tranende of droge ogen, vermoeide ogen, milde lichtschuwheid, leesklachten en wisselend zicht. De klachten van de blepharitis zijn meestal het ergst in de ochtend. Wel kan men in de loop van de dag meer klachten krijgen van droge ogen (vaak geassocieerd met blepharitis). De aandoening is vaan chronisch en kan van tijd tot tijd verergeren. Meestal zijn beide oogleden aangedaan.

 

Vormen van blepharitis

De ontsteking kan met name aanwezig zijn aan de voorzijde (anterior) of aan de achterzijde van (posterior) van de ooglidranden:

1.     Anterieure blepharitis
Bij deze vorm is mn het gebied rondom de basis van de ooglidharen aangedaan (aan de anterieure of voorzijde van de ooglidrand). Overmatig geproduceerd vet van de talgklieren in de oogleden blijft aan de oogharen kleven en worden vervolgens zuur. Hierdoor raken de ooglidranden geïrriteerd.

Er zijn globaal 2 subvormen:

  • Staphylococcen blepharitis
  • Seborrhoische blepharitis

2.     Posterieure blepharitis (Meibomitis):
Aan de achter- of binnenzijde (posterior) van het ooglid bevinden zich de afvoergangen van de talgkliertjes (de kliertjes van Meibom). Deze kliertjes zitten in het ooglid zelf en scheiden talg af hetgeen nodig is om een optimale traanfilm te krijgen. Onvoldoende functioneren van deze kliertjes leidt tot een slechtere kwaliteit van de traanfilm met bijhorende klachten. Hierbij speelt een bacterie een belangrijke rol. Bij een ontsteking zijn de ooglidranden vaak rood, irregulair en bevatten kleine bloedvaatjes (teleangiëctastieën of “brush marks” genoemd). De openingen van de afvoergangetjes van de Meibomkliertjes zijn iets verheven en kunnen kleine vetdruppeltjes of een wit plugje (van keratine-proteïne) bevatten. Soms kan men witte sliertjes uit de afvoergangen drukken of is een schuimige traanfilm aanwezig. De traanfilm kan instabiel zijn waardoor de tranen sneller verdampen (hetgeen weer kan leiden tot een droog oog). De oogharen zelf zijn meestal niet aangedaan (geen korstjes e.d.).

Behandeling
De behandeling is erop gericht het aantal bacteriën op de ooglidrand en in de kliertjes te verminderen. Dit lukt alleen door een- of tweemaal daags de ooglidranden te reinigen. Blepharitis is vaan hardnekkig, chronisch en komt vaak terug. Een antibioticum kan soms noodzakelijk zijn en kunsttranen kunnen de traanfilm optimaliseren.

 

Dermatochalazis
Een teveel aan huid in de bovenoogleden wordt dermatochalazis genoemd (derma=huid, chalasis=afhangend).

Oorzaken
De huid van de oogleden is erg dun en daardoor gevoelig voor uitrekken. Dermatochalazis van de oogleden wordt meestal veroorzaakt door een veroudering van de huid: de huid wordt ruimer doordat de vezels hun elasticiteit verliezen. Het onderhuids bindweefsel verslapt soms ook tegelijkertijd waardoor het onderliggende vet naar voren kan uitpuilen. Dir veroorzaakt volle oogleden en/of een plaatselijke ooglidzwelling in de ooghoek aan de kant van de neus. De oogleden zijn gevoelig voor de effecten van zwaartekracht en vochtophoping.

Symptomen

  • Een zwaar gevoel van het bovenooglid
  • Hoofdpijnklachten doordat de ogen constant geforceerd open gehouden moeten worden
  • Beperking van het bovenste gezichtsveld doordat de huid over de ooglidrand hangt
  • Een plakkend gevoel van het bovenooglid
  • Problemen bij het aanbrengen van oogmake-up
  • Geen evidente klachten, maar aanwezigheid van een cosmetisch probleem.

 

Behandeling
Chirurgische correctie (verwijderen overtollige huid).

 

 

 

 

 

Ectropion

Ectropion is een naar buiten gedraaide rand van het onderooglid. De afwijking veroorzaakt klachten en is cosmetisch storend omdat de rode binnenzijde van het ooglid zichtbaar is. Het slijmvlies van het onderooglid kan verdikt raken.

Oorzaken
Leeftijd, huidziekten en litekens, verlammingen, mechanisch.

Symptomen
Bij een ectropion functioneert het onderooglid niet goed meer waardoor de tranen niet goed afgevoerd kunnen worden naar het afvoerkanaaltje van de traanwegen. Dit leidt tot een tranend oog.

Behandeling
Horizontale ooglidverkleining (pentagonaal blokexcisie, laterale strip procedure), Kuhnt-Szymanowski procedure, Lazy-T, Z-plastiek.
 

Entropion
Een entropion is een naar binnen gedraaide rand van het onderooglid. Soms veroorzaakt dit weinig klachten; de afwijking hoeft dan niet per se gecorrigeerd te worden. Maar meestal krassen de naar binnen gedraaide haren van het onderooglid langs het hoornvlies waardoor pijn, irritatie, roodheid, last van het licht en een zandgevoel ontstaat. Door de krassende haren kan het hoornvlies beschadigd raken, waardoor het zien blijvend kan verslechteren. Het is raadzaam om de afwijking te corrigeren inden deze klachten aanwezig zijn.

 

Hordeolum
Een hordeolum is een acuut abces van een klier in het ooglid door een bacteriële infectie, meestal een stafylococ.

Symptomen
Pijnlijke zwelling in de rand van het ooglid.

Behandeling
Warme compressen, chirurgisch.

 

Chalazion
Een chalazion is een pijnloze zwelling van een talgklier in het ooglid.

Symptomen
Het gehele ooglid kan in korte tijd rood en gezwollen raken. Het kan een zandkorrel gevoel geven. Soms is het knobbeltje zo groot dat het op het oog drukt en het hoornvlies iets vervormt, waardoor het zicht met dat oog wat waziger is.

Behandeling
Warme compressen, chirurgisch.