Episcleritis

Deze ontsteking van de oppervlakkige laag van de sclera veroorzaakt milde klachten van gelokaliseerde roodheid en pijn. Het is meestal niet geassocieerd met systemische aandoeningen. Episcleritis kan recidiveren maar gaat als regel vanzelf, zonder therapie, weer over. Bij aanhoudende klachten kan lokale behandeling met niet-steroïde ontstekingsremmende oogdruppels verlichting geven. In zeldzame, ernstigere gevallen kan systemisch indometacine gegeven worden.

 

Scleritis

Scleritis is een veel ernstiger aandoening dan episcleritis en is vaak geassocieerd met systemische aandoeningen van het vaatcollageenstelsel, zoals reumatoïde artritis. Er is een intense pijn van het oog. Zowel ontstekingsgebieden met vasculaire hyperemie (NB de sclerale vaten) als ischemie kunnen bestaan. De sclera is diffuus verdikt.

De volgende complicaties kunnen optreden:

  • sclerale verdunning (scleromalacie), wat kan leiden tot perforatie,
  • keratitis,
  • uveïtis,
  • cataract,
  • glaucoom.
     

Behandeling bestaat uit hoge doseringen oraal indometacine in mildere gevallen, in ernstigere gevallen systemisch hoge doses steroïden of cytostatica (methotrexaat). Onderzoek naar onderliggend lijden is, gezien de hoge mortaliteit van deze geassocieerde aandoeningen, aangewezen. Met name wordt gezocht naar m. Wegener, SLE, periarteriitis nodosa en andere systemische auto-immuunaandoeningen.

Scleritis van de achterzijde van het oog (scleritis posterior) veroorzaakt choroideale effusie (zwelling) en kan zich presenteren als een retrobulbaire tumor.

Aandachtspunten

  • Gebruik geen steroïden zonder oogheelkundige nacontrole of zonder voldoende oogheelkundige ervaring.
  • Bij contactlensgebruikers kan een rood oog door een bacterieel ulcus veroorzaakt worden.
  • Roodheid, fotofobie en visusdaling bij een patiënt met corneatransplantatie is een aanwijzing voor een afstotingsreactie en vereist acute oogheelkundige zorg.